Hiszpania jest dziedziczną monarchią parlamentarną. Królem jest Jan Karol z dynastii Burbonów. Wstąpił na tron w 1975 roku po śmierci generała Francisco Franco. Król, mimo iż cieszy się ogromnym autorytetem w społeczeństwie (nawet wśród komunistów), zwłaszcza po uśmierzeniu próby zamachu stanu 23 lutego 1981, nie ma w swych rękach żadnej realnej władzy. Mianuje szefa rządu, który zawsze wywodzi się ze zwycięskiego ugrupowania. W wyjątkowych sytuacjach może wygłaszać orędzia do narodu. Jest również najwyższym dowódcą wojska.

Premierem Hiszpanii jest od 2004 socjalista José Luis Rodríguez Zapatero.

Jan Karol I , hiszp. Juan Carlos Alfonso Víctor María de Borbón y Borbón-Dos Sicilias (ur. 5 stycznia 1938 w Rzymie) – król Hiszpanii od 1975 z dynastii Burbonów. Syn Jana Burbona, hrabiego Barcelony, i Marii de las Mercedes, księżniczki Obojga Sycylii .

Urodził się w amerykańskim szpitalu w Rzymie, 5 stycznia 1938, jako pierwszy syn hrabiego Barcelony, wnuk króla Hiszpanii - Alfonsa XIII Burbona. Otrzymał imiona na cześć ojca - Jana (Juana) i dziadka Karola Tankreda (Carlosa Tancredi). Jan Karol I Burbon ma dwie siostry: starszą Pilar (ur. 1936) i młodszą Małgorzatę (ur. 1939). Miał także młodszego brata Alfonsa (1941-1956), który zginął tragicznie, czyszcząc rewolwer.

Don Francisco Paulino Hermenegildo Teódulo Franco y Bahamonde Salgado Pardo, w skrócie Francisco Franco y Bahamonde (ur. 4 grudnia 1892 w Ferrol, zm. 20 listopada 1975 w Madrycie) – hiszpański polityk i wojskowy. Przywódca antyrepublikańskiego powstania (1936-1939), szef państwa Hiszpanii (hiszp. Jefe del Estado Español, 1936-1975), regent Królestwa Hiszpanii (1947-1975), premier rządu, głównodowodzący sił zbrojnych i przewodniczący organizacji politycznej – Falangi ("FET y JONS", od 1958 "Ruch Narodowy"), tytułowany Wodzem Antykomunistycznej Krucjaty (El Caudillo de la Última Cruzada y de la Hispanidad, El Caudillo de la Guerra de Liberación contra el Comunismo y sus Cómplices).